jasamnebrini

Mislim da ne mogu da volim.

Mislim da sam dovoljno volela,

volela sam tebe prolaznice,

I tebe koji sedis pored mene na predavanju,

I tebe sto imas prljavu cipelu,

I tebe dok grlis devojku.

A volela sam I vas sto su vas drugi voleli,

koji su meni pricali da su vas voleli,

koji su patili zbog vas ,

a koji su vas kasnije zamrzeli ili vas jednostavno vise nisu voleli.

Volela sam..Koliko sam samo volela...

Prvu jutarnju kafu,

cigaretu sa prvom jutarnjom kafom,

zatim setnju po nepoznatim ulicama Beograda,

pa prvu dnevnu kafu…

Mlada sam jos,secam se te ljubavi.

I u trenutku mlad vise nisi ,

ulice su poznate,prazne,

I taj crni napitak koji je svakog novog jutra obecavao novi svet,

I svakog jutra kao mudrost da si pio,sada ubija,sadate cepa,

oduzima svaku snagu,

a cigareta pocinje da te gazi,muci,

I ostavlja negde na putu poznatih praznih ulica

umornog.

Tu gde zaboravljas da si voleo,da su drugi voleli.